Hydrofoil Pro Tour stop 2 - Montpellier

[Evan]

Bijna 60 riders uit 17 landen, waaronder Koen Schepers en ikzelf, racen komende dagen de tweede stop van de Hydrofoil Pro Tour 2017 aan de warme en vaak zonnige Franse kust.

Programma


Thursday, June 1

08h-19h  Montage village
14h-18h  Training Riders
19h          Opening Ceremony
17h-22h  Registration Hydrofoil Pro Tour riders
 

Friday, June 2

08h-10h  riders Registration Hydrofoil Pro Tour
10h-19h  Beginning of the competition Hydrofoil Pro Tour
13h-19h  entertainment on the village
13h-18h  Show Freestyle Big Air and Kitefoil
21h          Evening Food Truck / Music
 


Saturday, June 3

10h-19h  International Competition Hydrfoil Pro Tour
11h-18h  Animation drowning prevention
13h-19h  entertainment on the village
13h-18h  Show Freestyle Big Air and Kitefoil
13h-18h  Animation Stand Up Paddle
20h          Evening BBQ / Private Showcase
 
 
Sunday, June 4

10h-19h  International Competition Hydrfoil Pro Tour
12h-18h  RACE RELAY STAND UP PADDLE HOPE ALS
11h-18h  Animation preventing drowning
13h-19h  entertainment on the village
13h-18h  Show Freestyle Big Air and Kitefoil
13h-18h  Animation Stand Up Paddle
20h         Evening (current programming)
 

Monday, June 5

10h-17h  International Competition Hydrofoil Pro Tour
13h-17h  entertainment on the village
11h-18h  Animation drowning prevention
13h-17h  Show Freestyle Big Air and Kitefoil
17h          Awards ceremony
19h          Closing Cocktail (reserved for competitors and volunteers

Ingeschreven riders:
http://www.festikite.net/participants/

Volgen op Facebook: https://www.facebook.com/hydrofoilprotour


Blog: Donderdag - training

Woensdagavond twaalf uur, tijd om na een dag materiaal voorbereiding te vertrekken richting Roosendaal en alles over te laden in een auto. 12 uur rijden, een dikke 1000km en wat ontploffende truckbanden worden we verwelkomt met een verfrissende onweersbui nadat.
Gelukkig ontstaan de buien net een paar kilometer landinwaarts, op het strand volle zon en een minimaal zeebriesje. Nog geen enkele riders te bekennen en het terrein nog vol in aanbouw. Tegen drie uur steekt er eindelijk een beetje wind op, tijd om het water te verkennen na inchecken bij de tipi-tent camping.

Terug gekomen op het strand zijn er al meer dan 30 riders aan het varen met af en toe een proefstart. Op ruwe snelheid kom ik weinig tekort aangezien de top met de 8-10kn voor 19-21m kiest en ik als grootste kite een 17m mee heb. Alleen de nacht zonder slaap en nieuwe omgeving eisen zijn tol: geen enkele tack of gijp lukt zoals ik wil. Ondanks dat wordt ik niet op een ronde gevaren om het maar positief af te sluiten.


http://m.facebook.com/story.php?story_fbid=470799929927878&id=123515841322957

[Michiel.]

Zet hem op Evan en Koen!
's nachts vertrekken is natuurlijk wel lekker doorrijden, maar uitgerust aankomen is er dan niet bij.
Hou ons allen op de hoogte!

[Evan]

Gelukkig vannacht wel kunnen slapen als een blok en voor 14u voorspellen ze geen wind.

[Evan]

Blog racedag 1:

20km per race, dubbele raceafstand met een dikke twee zeemijlen tussen de startlijn en de bovenboei. Helemaal gesloopt nu.

Met een 31e plaats van de 61 mooi in de middenmoot, had verwacht verder achteraan te varen. Nog drie dagen te gaan, met als het goed is een kortere baan.


Uitgebreid verslag:

Zenuwen, drukte, chaos, hitte en uitputting. Zomaar wat woorden om de dag samen te vatten. Een vloot van 60 foilracers is enorm indrukwekkend om tussen te varen.

We besloten om helemaal aan het einde van het strand de spullen te stallen, bijna direct onder de startlijn die 100m uit de kant lag en naast een sympathieke Nico Parlier die maar met een leash quickrelease ging varen omdat het niet gelukt was de Franse organisatie er van te overtuigen dat een Wichard beter werkt dan de gemiddelde chickenloop. Teammaat Koen Schepers moest ook nog last minute een chickenloop installeren, gelukkig zag ik net op tijd de optie om de complete loop om zijn spreaderbar te haken zodat de bar 10cm dichter bij gezet kon worden voor dat beetje extra trimbereik wat later meer dan nodig bleek te zijn. Zelf was ik de dag van vertrek nog tot ver in de avond bezig geweest om wat extra barren klaar te krijgen mochten ze de Wichard echt verbieden. Dat was gelukkig niet voor niets geweest. Op de racedag zelf nog met je materiaal aan de slag zorgt alleen maar voor extra stress.

En toen was het zover, de allereerste Internationale race tussen de beste riders van de wereld. Flink wennen aan de startprocedure met vlaggen en een onhoorbare toeter, zat er uiteindelijk maar 5 minuten naast dus was ik nog vrolijk aan het cruizen toen het hele veld over de startlijn vloog. Halsoverkop richting de startlijn gevaren om aan te sluiten met de achterblijvers, al gaf het wel een enorm mooi plaatje om 60 kites dicht opelkaar gepakt recht voor je te zien en gelukkig liep niet iedereen van me weg dus kon de inhaalslag beginnen.
En wat voor inhaalslag, nergens een bovenboei te bekennen dus maar op goed geluk de rest volgen tot je wat tegen komt en je best doen om uit het gedrang te komen.
Na een enorme upwind afstand was daar dan eindelijk een boei, mooi want een aantal toppers gingen vanaf daar al downwind maar na beter kijken bleek er aan de horizon nog een groep te varen. De vertwijfeling sloeg toe, zat al bijna dubbel zover als het grootste wedstrijd veld wat we ooit zelf uitgelegd hadden en dan moesten we nog een keer die afstand? Vooruit dan maar, tanden bijten en gaan.
Die eerste boei was degene die we downwind moesten ronden. Alhoewel, downwind was meer halve wind dus in plaats van uitrusten wat je normaal doet downwind met 30kn snelheid moest nu de focus erop blijven, gelukkig konden we na deze boei gelijk gijpen en aan de echte downwind beginnen van de eerste ronde waarbij opviel dat de Peter Lynn Aero echt een stuk dieper kon dan alles om me heen. Heerlijk gevoel om zonder veel moeite op volle snelheid een aantal riders voorbij te knallen.
Maarja, we moesten nog een ronde.....
Totaal niet gewend aan deze afstand begon mijn rug flink pijn te doen en was het zoeken naar de minst ongemakkelijk houding. Moest dus Koen weer laten gaan waarbij ik ondanks de late start weer bij aangesloten was. Downwind liep ik gelukkig een stukje harder al was het net niet genoeg om hem nog in te halen op de finish. Dankzij de DSQ van een aantal toppers kwamen we mooi in lijn als 24e en 25e over de streep. Tijd om even op adem te komen op het strand.

De start van de tweede race was helemaal chaos, blijkbaar was de enige waarschuwing die we kregen het 5 minuten signaal en zonder hoorbare toeter was het halve veld verrast en te laat over de streep. Ik was in de chaos mijn helm vergeten op te doen, dus kon ik halsoverkop weer naar de kant om hem te halen wilde ik ook geen DSQ krijgen.
Wind was flink toegenomen, de tweede ronde zelfs bijna overpowerd met de 17m. Wat foutjes waarbij ik moest afvallen om voorrang te geven en een crash deden me weer net achter Koen eindigen racend tegen een Fransman die met net een paar meter voor bleef. Plaats 35 deze keer met koen op 33.

Race 3 en 4 goed gepowerd met de 14m gingen een stuk beter, minder voorrang hoeven geven en de rugpijn bleef ook weg zodat de upwind snelheid een stuk hoger lag.
Race 3 als 31e en race 4 28e over de streep, deze keer ruim voor Koen die in de haast met wisselen naar de 14 een lusje in zijn remlijn had en wat overpowerd stond, 45e en 32e voor hem.

Overall dus een zeer nette 33e plek voor Koen en 31e voor mezelf, mooi in de middenmoot aan het strijden, nog drie dagen te gaan!

[Michiel.]

Mooi verslag!
Zet hem op

Videoverslag dag 1:

http://youtu.be/aIcU8o5kE3c

[Evan]

Blog racedag 2

Bewolkt, vroeg op staan, lichtweer en regen.

De medische check van dag 1 was vroeg, nu moesten we 8u bij de skippersmeeting zijn om erachter te komen dat het naar 10u verplaatst was, dan maar weer terug naar bed. Niet dat ik uit kan slapen na uren vroeger naar bed te gaan dan thuis maar bijkomen van de eerste dag was wel nodig.

Gelukkig leert de Franse organisatie, voortaan komen meldingen ook online en ook de baan was ingekort naar een nautische mijl met een duidelijkere upwind boei en gate downwind. Maar het zouden geen Fransen zijn om toch niet ergens af te wijken, drie rondes in plaats van twee. Totale afstand scheelde dus niet veel maar wel meer afwisseling en manoeuvres zodat het toch minder zwaar was.

Het bleef de hele dag bewolkt, tegen de avond was zelfs regen voorspeld, het leek lange tijd zelfs een windstille dag te worden omdat de thermische wind geen kans had om op te bouwen. Toch begon het voor de buien uit iets te waaien en werd direct de startprocedure in gang gezet, al waaide het nog steeds maar rond de 4-6kn toen dus bereidde iedereen zich voor op een zwempartij.

Alsof ze het wisten ging de wind bij het 5 minuten signaal iets aan naar 6-10kn wat de eerste twee races bleef staan. Noodgedwongen door de lichte wind dus maar de lijnen met 4m verlengd naar 18m om niet teveel stil te vallen.
Was deze keer iets beter bij de start al speelde de lichte wind wel parten in de upwind, kwam al snel aan de onderkant van het veld te liggen wat nog steeds het idee had dat we naar Afrika moesten varen en dus veel te laat de tack inzette naar de bovenboei. Daar gebeurde precies waar ik bang voor was, we moesten de voorste riders van de vloot doorkruisen die al op volle snelheid downwind geknald kwam en ook nog eens voorrang had. Gelukkig kwam er net op tijd een gaatje om doorheen te prikken met wat hang en vliegwerk.
De rest van de race verliep naar omstandigheden goed, al hadden we wel duidelijk een te kleine kite op staan vergeleken met lichtere riders of riders met een 20m+. Had echt het idee verder achteraan geëindigd te zijn dus een 38e plaats voor Koen en 35e voor mezelf viel dan nog mee.

De tweede race 1-2kn meer wind dus zaten we er al beter bij, zeker de start van mij was nu ok. Helaas had het veld niks geleerd van het late tacken kwamen we weer in de knoop met de kop van het veld, alleen deze keer kwam er geen gat....
Moest dus uitwijken en raakte daarbij met mijn tip verstrikt in de kite vlak achter me. Wonderbaarlijk kwam ik er zonder schade vanaf, maar zijn kite klapte helemaal in elkaar en moest gered worden.
De laatste ronde richting de bovenboei had ik Koen weer in het zicht maar daar vond iemand het nodig om plots zijn kite omhoog te gooien en er mee op 12u te blijven liggen net onder de bovenboei. Koen moest flink uitwijken en ook ik moest een extra tack maken waarbij ik net in een windgat zat en stil viel. De laatste gijp verprutste ik zodat Koen in kon lopen en het een echte race naar de finish werd waarbij ik hem net een paar meter achter me kon houden. Dat we nog op 31 en 32 eindigden verbaasde me wel, ook grappig dat je ondanks het grote veld en races van een half uur zo dicht bij elkaar in de buurt zit.

Race drie wilde ik niet weer in de knoop komen met de downwind knallende top en besloot als enige over de andere kant te starten. Dat pakte door een crash van een andere niet zo uit als ik wilde, moest uitwijken waardoor ik de startlijn niet meer haalde op links, gijpen en achteraan sluiten. Nu gelukkig wel ruimte om vroeg te tacken en verder een cleane race te varen.
Intussen was de wind flink aangetrokken en werd de lucht in het westen steeds donkerder. Zeker op de 18m lange lijnen werden de vlagen af en toe teveel om nog in je upwind spoor te blijven.
Richting de laatste gijp kon ik mooi op een groepje riders uitlopen, helaas stapte ik naast mijn strap na een geslaagde gijp en ging ik op volle snelheid onderuit en glipte een top 20 notering net door vingers toen het hele groepje voorbij kwam knallen.
Koen had het met 20cm minder trim op zijn bar een stuk zwaarder en werd er upwind een paar keer af getrokken waardoor hij 38e werd, zelf eindigde ik op plaats 30.

Net te weinig om mijn 31e plaats overall vast te houden en gezakt naar plek 32, Koen zakte weg naar de 36e plaats.
Ondanks de goede wind en tijd over werd de vierde race afgeblazen, maar goed ook want eenmaal bij de auto begon het te regenen.

Als het goed is wordt vandaag de vloot opgedeeld zodat we weer eens vrij vooraan kunnen varen en misschien wel de winst in de silver fleet te pakken.

[Evan]

Blog racedag 3

Gold fleet, en hoe!

Vandaag wordt de vloot in tweeën gesplitst, 1 t/m 31 werd de gold fleet en 32 t/m 61 silver. De planning was om twee races per vloot back to back te varen en dan de andere vloot twee races.
In de veronderstelling dat ik 32e was ging ik met Koen een plan maken om de winst in de silver fleet veilig te stellen en eventueel Koen te helpen aan extra punten waar dat kon.

Rustig naar het strand gegaan met weer een heerlijke zomerse zon en thermische wind die met de aflandige echte wind aan het vechten was. Intussen wat rondgekeken hoe de goldfleet zich aan klaar maken was toen de rood-witte AP vlag gezakt was en aan gaf dat ze elk moment de startprocedure elk moment kon in gaan.
Toevallig waren we in de buurt van de inschrijf tent op het strand waar je je elke dag moet aan en afmelden dus maar even een krabbeltje zetten. Alleen waar was mijn naam op de lijst? Nog een keer checken, nee echt niet. Ze zullen me toch niet vergeten zijn?
Blijk ik dus toch in de goldfleet te zitten. Halsoverkop naar de spullen rennen want er lag nog helemaal niks klaar en ik liep nog in mijn zwembroek. Met wat hulp van Koen lukte het net op tijd om op tijd met de 17m het water op te zijn.
Wat bleek nu achteraf: Rui Miguel Pombero uit Portugal had zitten slapen tijdens de skippersmeeting de tweede dag en de eerste race die dag maar twee ronden gevaren en ver boven zijn stand een derde plaats te noteren. Hij was zo eerlijk om dat deze ochtend toe te geven waardoor hij net een paar plaatsen onder mij kwam te staan in plaats van er boven.

Mijn dag kon in ieder geval niet meer stuk, slechter dan een 31e plaats in de goldfleet kon toch niet meer, ook al zou ik geen enkele race finishen en iedereen die ik achter me liet zou pure winst zijn.

Over dat niet of laatste finishen... De eerste race was de 17 al aan de kleine kant, maar eenmaal richting de bovenboei de tweede ronde voer ik met de vijf achterste riders een windloze bubbel in van minder dan 5kn. Minuten lang loopen en er alles aan doen om de kite hoog te houden mochten niet baten, alle vijf moesten we uit het water gevist worden en toe zien hoe de rest die wel op tijd aan de downwind begon steeds langzamer en langzamer gingen maar nog wel wisten te finishen.

Eenmaal op de kant was de startprocedure al begonnen, met geen mogelijkheid dat ik de 17 op tijd droog zou krijgen en echt veel harder was het nog niet gaan waaien. Als we de 20m bij ons gehad hadden was dat de eerste keus geweest deze twee races, maar die lagen nog in de fabriek en het enige prototype in de VS.
Uiteindelijk de 14m op lange lijnen zo snel mogelijk kunnen starten en een minuut te laat over de startlijn gevaren wetende dat ik de rest nooit meer zou inhalen die allemaal met grotere kites voeren. Ik kwam nog wel een paar honderd meter in de buurt maar meer als een laatste plaats zat er niet in. Door een DNS en DSQ van twee anderen toch nog goed voor een 29e plaats.

Gelukkig even pauze tijdens de tweede silver fleet races, tijd om het materiaal weer op orde te krijgen en de 17 droog te vliegen.
De wind nam inmiddels flink toe, meer dan genoeg om de tweede race goed gepowerd met de 14 te knallen.
Na wat rust in pauze en wetende dat ik toch niet slechter kon presteren kwam ik blijkbaar in een roes terecht waarbij alles begon te lopen. Goede start, mee kunnen komen met de rest, geen gemiste laylines meer en alleen perfecte manoeuvres. Met de hele vloot over de finish een 25e plaats weten te behalen volledig op eigen kracht! Was de spanning al verdwenen toen ik er achter kwam in de goldfleet te varen, nu kwam ik op een roze wolk terecht om er niet meer af te vallen, mijn trip naar Montpellier kan niet meer stuk!

Bij de start van de vierde race moest ik grof uitwijken voor Axel Mazzella die vol door de kite van Benni Boelli kwam vliegen 50m schuin voor me waardoor ik eieren voor mijn geld koos en er ruim downwind omheen voer om achteraan aan te sluiten.
De rest van de race ging weer perfect en wist toch nog een paar riders in te halen op de downwind. Met het uitvallen van nog wat riders die bij de tweede boven boei in de knoop kwamen wist ik deze race zelfs als 23e te finishen. Mooiste was nog wel dat ik de top aan het begin van mijn laatste downwind pas door de finish zag vliegen, zo ver lagen ze dus niet meer voor!

Moet vandaag nog wel even vragen waar die DPI 0.7 score voor de 4e race race dag 1 vandaan komt, dus nog even een slag om de arm houden of die 26e plaats overall geen 31e wordt. Maar de zal me een worst wezen, die 25e en 23e plaatsen en de ervaring van het starten tussen de absolute wereld top wetende dat je met een tandje extra misschien wel de top 20 in zou kunnen komen neemt niemand me meer af! En wat een verademing om tussen allemaal riders van hetzelfde niveau of beter varen!

[Michiel.]

Wat een avontuur!
Hardstikke gefeliciteerd met je behaalde plek!

[/-||_( )|-|/-|]

Paar beelden

Dag 1

http://www.youtube.com/watch?v=aIcU8o5kE3c

The second stop of the 2017 Hydrofoil ProTour held in the beautiful south of France in Montpellier.
The 61 riders strong fleet complete 4 races on the first day of the regatta. Nicolas Parlier dominated the races with 4 Bullets with young gun Axel Mazella close behind.

Dag 2

http://www.youtube.com/watch?v=7oUTrFtQe68


Dag 3

http://www.youtube.com/watch?v=ksf2Hmz8FOc

[Evan]

Blog racedag 4

Als er al gevaren ging worden zou het een kort dagje worden zeiden ze op de skippersmeeting. Laatste startprocedure kon uiterlijk 15:30u plaats vinden om niet in de knoop te komen met de prijsuitreiking om 17u. Voorspelling was maximaal een knoopje of 8 en naar zuidoost draaiende wind in plaats van de thermische zuidwester. Lang leek het erop dat de wind helemaal uit bleef, maar iets na 14u kwam er toch een 6-8kn briesje op zetten. Genoeg om twee goldraces met een silver race ertussen te varen.

http://www.facebook.com/hydrofoilprotour/videos/472860986388439/


De eerste race zat ik er bij de start goed bij, wist uit de kluwe kites te blijven die bij pin in de groep over links startende kiters vlogen. Wonderbaarlijk wist ik er zelfs nog een paar voor te blijven en in te halen op de downwinds ondanks dat de 17m op lange lijnen nog wat aan de kleine kant was. Net groot genoeg om niet helemaal stil te vallen in de tacks, helaas we de upwind hoek verkeerd ingeschat en de layline gemist waardoor in de nodige tijd verloor aan de extra tacks.
De laatste downwind leg stond ik op het punt om twee riders in te halen met ook nog twee riders achter me. Had intussen een rider net genoeg ingehaald om onder hem door te gijpen, helaas verprutste hij zijn gijp, crashte en zijn kite kwam zo laag richting het water dat ik niet meer kon uitwijken en eraf moest springen. Was de gijp goed gegaan had ik de veel te laat gijpende F-one voor ons misschien nog kunnen pakken en 4 riders achter me kunnen houden, nu werden we door de laatste riders ingehaald en kon ik nog net als voorlaatste finishen.

http://www.facebook.com/hydrofoilprotour/videos/472890636385474/

Ook deze race weer een prima start, helaas helemaal stil gevallen en moeten loopen bij de eerste tack waardoor ik achteraan kon sluiten, zo dicht zit iedereen op elkaar. Wind was gemiddeld nog steeds rond de 6-8kn. De inhaalrace verliep goed, zeker downwind blijft verwbazen: ik kan of een stuk dieper varen of dezelfde koers en een paar knopen harder wat voor flink wat gevloek zorgt bij diegene die je inhaalt en ook upwind lijk ik steeds minder te verliezen ten opzichte van de eerdere dagen, al was iets meer power in de kite wel fijn geweest. Kwam nu ergens eind in 20 over de finish, de officiële uitslagen laten helaas wat langer op zich wachten dan de voorgaande dagen en we zijn vergeten een foto te nemen van het bord dus de einduitslag hebben jullie tegoed.

http://www.facebook.com/hydrofoilprotour/videos/472890636385474/

Koen zat deze dag beter in zijn vel, na de vier silver races van de dag ervoor onder zijn niveau rond de 10e plaats te eindigen kwam hij nu als 5e over de streep achter allemaal vederlichte riders met grotere kites. De winst ging naar een 16 jarig Frans meisje van maar 45 kilo aan een 18m Sonic.
De mooiste verassing was nog wel dat we beide op het masters podium als 2 & 3 mochten verschijnen. Na het horen van mijn naam moest koen nog hard naar de auto rennen om mijn board te halen voor de foto, hier hadden we geen rekening mee gehouden gezien we dachten dat de Master categorie pas bij 35+ begon in plaats van 30+. Koen was al halverwege op weg naar het podium toen zijn naam ook viel, kon hij weer terug rennen naar de auto om met twee boards het podium op te sprinten!

Voor ons dus een meer dan geslaagd event en ook een dikke duim naar de Franse organisatie. De aanloop was wat houterig met de vele regels, verbieden van Wichard quick releases waardoor alle riders halsoverkop nog barren met chickenloops moesten regelen en het tot de racedag zelf onduidelijk bleef of we onze standaard barren met wichard wel of niet konden gebruiken. Daarnaast nog al het geregel met verzekeringen, inschrijfgeld, medische check en helm+drijfvest, maar achteraf beiden blij dat we gegaan zijn. de eerste racedag waren de races wat lang, startprocedure wat onduidelijk. Maar de overige dagen werd het met een aantal kleine aanpassingen steeds beter met ook duidelijk hoorbare signalen de laatste twee dagen en een normaal parcour. Op het strand was alles helemaal tot in de puntjes geregeld met personeel dat rondliep om iedereen aanwijzingen te geven, kites te landen en badgasten uit het startgebied te houden.
Nu weten waar de verbeterpunten bij onszelf en het materiaal liggen en zijn we vele onvergetelijke ervaringen rijker. Op naar de tweede Europese Hydrofoil Pro Tour stop op Fehmarn eind augustus waar we waarschijnlijk met een 5 man sterke Nederlandse delegatie heen gaan en misschien nog wel meer!

http://www.youtube.com/watch?v=Y6FILnTV3-w

[Michiel.]

Wat een fantastisch evenement!

Smaakt naar meer, Evan!

[HBX]

Mooi Koen en Evan!!! Prachtige prestatie en leuk om te lezen hoe jullie het hebben gehad :-)

[Michiel.]

Van 0:39-0:42 min, is dat Evan?

http://www.youtube.com/watch?v=Y6FILnTV3-w

[Evan]

Oranje Aero, dus ja!

[Marco B.]

is de einduitslag nog ergens terug te vinden?

[KappuhH]

Gefeliciteerd Evan!

En wie had een paar jaar geleden gedacht dat jij zoveel lol zou hebben in zo weinig wind ;-)

[Evan]

Ja, wie had dat gedacht. Leukste blijft dat je elke race weer opnieuw probeert diegene om je heen sneller af te zijn door slimmer te varen. Met Freestyle ben je na een paar slechte heats van enkele minuten klaar, met racen kun je je tot de laatste race nog omhoog vechten en hoef je niet op de kant naar de finale te kijken.

Definitieve uitslag staat eindelijk online, ze hebben me toch bij de senioren ingedeeld op plaats 11 en helemaal tevreden met de 27e plaats overall voor een eerste Internationale wedstrijd waar ik vooral naar toe ging om te leren.


http://www.festikite.net/wp-content/uploads/2017/06/RésultatsHFPT_FESTIKITE2017.pdf