Cavitatie en ventilatie zijn twee totaal verschillende dingen.
Bij cavitatie gaat het water koken door plaatselijke extreem lage druk die ontstaat op een vleugel profiel bij snelheden boven de 40kn in water. De bellen kokend water imploderen weer zodra de waterdruk weer stijgt verder op het profiel, dat imploderen gaat zo hard dat er schokgolven ontstaan die het materiaal van de vleugel aantasten.
Wat hier gebeurd is dat er luchtbellen van de landing tijdelijk in de lage druk gevangen worden en door turbulentie vanzelf weggespoeld worden. Deze luchtbellen verstoren de stroming over het profiel en zorgen voor minder lift zolang ze aanwezig zijn. Naast landen kun je je foil ook ventileren door te dicht onder het oppervlak te foilen en zo lucht aan te zuigen als je gedeeltelijk het oppervlak raakt. Ook kan lucht via een slecht ontworpen mast aangezogen worden bij hogere snelheden.
Cavitatie is niet alleen bij 40kn, dit kan ook komen doordat de angle of attack te hoog is (zelfde als stall in principe). Ook door oppervlakte onzuiverheden kan dit ontstaan. Er zijn trouwens ook caviterende draagvleugels, die zien er meer uit als een soort mes en zo ontworpen dat ze ondanks de cavitatie nog lift blijven geven. Dit is echt voor héle hoge snelheden.
De mast kan inderdaad ventileren, dit komt vaak door de hoek die de mast maakt ten opzichte van het water. Vaak helpt het volgensmij om hem iets naar achteren te kantelen tenopzichte van de vleugel. Vooral V-vleugels hebben heel veel last van ventilatie, hier plaatsen we vaak een soort schotjes op de vleugels om dit tegen te gaan.
Wat je hier ziet lijkt een combinatie van ventilatie + een te hoge aoa omdat na de sprong direct maximale lift opgezocht wordt door de kiter.
Rapporteer
