Ok,net wakker,heftige pilletjes.Had nog wat over van vorige keer.
Gisteren 10/07 omstreeks 13h00,heerlijk uitgevaren over kalme zee op Scheef.
Geloof dat we met z,n 3en waren op een opp. van 750.000km2.
Redelijk ver uitgevaren,ik dacht nog,f#@k,als hier wat gebeurd duurt t een uur voordat ik terug ben.
Mijn maat,van wie ik de naam anoniem zal houden maar hij is een vd stamoudsten van JTS (grijs met bril),was waarschijnlijk zo blij en enthousiast dat ik weer na lange tyd op t water sta,dat ie aan t springen was als een sprinkhaan.
Goed ,ik besloot om om te keren ,terug naar de kust,en was lekker gepowered.
Ik zie mijn maat mij tegemoetkomen 50mter upwind van mij,stuur mijn kite wat naar beneden en ik zie dat hij ,m naar boven stuurt zodat we mooi langs elkaar gaan.
Had al behoorlijke snelheid ontwikkeld,kijk ik naar rechts ,zie ik m als een roofvogel met een noodgang van boven recht op me af komen,ik riep nog wat doe je nou man!
Wat een klap zeg,frontale botsing,80kg uit de lucht met een gemiddelde snelheid van 2x20 km/pu,ik zie dat board van hem recht op m,n gezicht af komen,ik draai m,n hoofd weg en hij klapt met z,n hele gewicht boven op mijn rechterbeen(juist het been van m,n eerste kitemare).
Een gigantische pijn schoot door m,n been,onmiddelijk alles released,t ergste ging door m,n heen,ik dacht dat m,n been weer gebroken was op dezelfde plek,zo voelde het wel tenminste.Bot gebroken ,pin gebroken,weer een lijdensweg.pffffff.
Direct ,met de nodige paniek natuurlijk,kijken naar m,n been en voelen.Bot voelde goed en kwam erachter dat t probleem bij m,n enkel zat,ik was er op dat moment zeker van dat m,n enkel gebroken was .
Enfin,zware paniek natuurlijk bij mij,m,n maat lag ook te kermen 20 meter downwind van mij maar dat boeide me weinig.Boos?Ja ik was erg kwaad en enorme pijn,ik riep hem hard zodat ie me naar de kant kon slepen.Later vertelde die me dat ie bang was dat ik m voor z,n smoel zou slaan of zou verzuipen.
Ik kon de schade aan m,n enkel niet goed inschatten maar t zat niet goed,de pijn was echt enorm.
Eerste prioriteit was naar de kant komen ,zwemmen zou erg lang duren daar ik alleen m,n armen kon gebruiken.
Gelukkig kwam er een jongen aan die al snel zag dat er iets mis was,ik pakte hem bij z,n trapeze en bracht me naar de kant.Top gedaan gozer
.
Terwijl ik gesleept werd ging er van alles door me heen,hoe erg is m,n enkel er aan toe enz enz,ik weet dat een enkelbreuk erg complex kan zijn en ik zag mezelf weer een jaar revalideren.Ik wist niet of ik dit fysiek nog aankon allemaal.Tijdens t slepen probeerde ik m,n enkel onder water te bewegen,ik kon hem op en neer bewegen en naar links en naar rechts (min of meer),ik dacht ok,waarschijnlijk valt t allemaal wel mee.De pijn werd ook wat minder maar dit kwam waarschijnlijk door de endorfine en adrenaline die mijn kop in overmate aan het produceren was.Ook kwam het beeld van Roy,die eeder deze week ook een klap maakte op de Slufter,weer helemaal naar boven.Zijn enkel stond ook alle kanten op,naar wat later bleek was z,n kuitbeen verbrijzeld en scheenbeen op 2 plekken gebroken,van hem horen we later hopelijk meer.
Op de kant aangekomen zat ik op m,n knieen ,ik dacht ik ga er gewoon proberen op te staan dan kom ik er snel genoeg achter(let wel dat dit echt enorme durf nodig heeft).
Ik zette mijn rechterbeen /voet op de grond en vroeg die jongen om me een handje te geven zodat ik overeind kon komen.
T lukte
ik kwam op de zeer pijnlijke enkel gewoon overeind zonder meer pijn.
Toch beetje blij....,goed....ik stond ,welliswaar met m,n gewicht (102kg) op m,n linkerbeen,maar ik stond.
Enkel was erg dik,ik moest naar het clubhuis toe wat inmiddels 300meter verderop lag.Ik besloot om m,n gewicht op m,n rechter been te zetten zodat ik misschien kon lopen.
Toen ik dat deed voelde ik in m,n enkel ..KLAK..oeps dat zit niet goed,toch gebroken.Gelukkig kwam er iemand aanrennen om me te helpen en bracht me naar t clubhuis.Bedankt
spreek je later.
Enkel was behoorlijk dik en ik besloot me naar de auto te laten steunen die voor JTS stond.
T gekke was dat ik me enkel toch nog wel kon bewegen,ik besloot ook om direct naar huis te rijden (15 min.)
Vrouwtje gebeld en uitgelegd wat er gebeurd was,nou die heeft ook erg boos gereageerd.
Met hulp thuis van zuster Theresa ,m,n pak uitgetrokken onder de douch,gewassen en gelijk naar t ziekenhuis .
Enkel was zo dik,ik kan me niet voorstellen dat t nog dikker kan worden.
Ik was er vrij zeker van dat t gebroken was doordat ik die klak voelde tot 2 x toe.
Nou ...na de bekende lange tyd gewacht te hebben op de eerste hulp komen ze kijken ,beetje draaien,beetje drukken pfffffff jaaa dat was erg fijn NOT
.
Foto,s gemaakt ,en dan maar wachten op de uitslag,ik zag mezelf alweer geopereerd worden met schroeven en pennen etc.
We hoorde op de gang praten over hij moet geopereerd worden en over een transfer.
De wereld storte bijna in voor mij.
De arts kwam binnen met ook het verlossende woord........:Nou...je enkel is niet gebroken!
We waren erg blij,de rest interesseerde me weinig,dit betekende gewoon dat ik niet weer een jaar kwijt ben.
Kreeg een drukverband voor de zwelling en na 2 dagen proberen te gaan staan op het pijn gevoel.
M,n enkelbanden zijn zwaar verrekt of misschien wel ingescheurd,dit zal ik pas weten over een paar dagen.
Komt wel goed allemaal,pijn is nu wat minder en ik denk dat de zwelling z,n top heeft gehad.De komende tyd zal t leren.
Kortom....hoe is t mogelijk dat je de hele zee voor jezelf hebt en juist op die ene m2 tegenmekaar moet knallen.
T had nog erger af kunnen lopen ,als ik m niet zag aankomen had ik aan m,n hoofd,nek of rug ernstiger letsel kunnen oplopen.
Ik was al extreem voorzichtig na m,n vorige breuk,gewoon lekker cruisen ,golfjes pakken heerlijk,dan gebeurd er dit.
Eind goed al goed.
Tot snel op t water!
Rapporteer
Nu ligt het arme diertje dood te wezen op het strand.
Gelukkig niet gebroken.
